Przyjemność z wina w Grinzing

„Będzie wino i nas nie będzie”. Tę i inne typowe wiedeńskie piosenki Heurigen można usłyszeć, siedząc razem w przytulnym Heurigen. Ale jak długo wino jest uprawiane w Wiedniu i Grinzing? I co należy rozumieć przez Heurigen? Wiedeń i wino - istnieje ścisły związek od czasów rzymskich. Historia wiedeńskiego wina i Heurigen zaczyna się od Celtów . Uprawiali oni wino w Europie Środkowej i przywieźli je do Wiednia. Rzymianie udoskonalili je, choć było ono raczej gorszej jakości. Było uprawiane przez rzymskich winiarzy i podawane żołnierzom. Każdy miał prawo do dziennej porcji wina.

Cesarz Probus promował uprawę winorośli, sprowadził rzymskie odmiany winorośli i zasadził winnice. Po tym, jak Rzymianie opuścili obóz wojskowy Vindobona w V wieku, inne ludy, takie jak Hunowie, Goci i Awarowie, przybyły do Wiednia w trakcie wędrówki ludów. Około 900 roku w Wiedniu zaczęto podawać wino i narodził się Heuriger. Wiedeń stawał się coraz ważniejszy, zatrzymywali się tu krzyżowcy i powstawały liczne winiarnie.

Podawanie wina charakteryzowało się wiązką, która składała się z wiązki sosnowych lub jodłowych gałęzi związanych razem. Wino było uprawiane głównie przez klasztory i dostarczane do centrum miasta, gdzie znajdowało się wiele podziemnych, wielopiętrowych piwnic. Co dziwne, właściciele domów nie zawsze byli właścicielami piwnic poniżej.

Podawanie wina doprowadziło do powstania podziemnego biznesu, któremu towarzyszyła prostytucja , i popadło w niełaskę. Weinmeisterei zostały zniesione, ale „najstarszy handel” nie. Dziś w mieście nie ma już żadnych oryginalnych winiarni.

Północna wieża katedry św. Szczepana została zbudowana z wina

Produkcja wina w Wiedniu osiągnęła ogromne rozmiary. Około 1400 r. eksportowano około 100 000 hektolitrów rocznie, ale duża część była również spożywana przez samych mieszkańców. W tamtych czasach 3 litry wina liczono jako jeden posiłek . Kiedy zbiory w połowie XV wieku przyniosły tak kiepskie wino, wiedeńczycy chcieli wylać kwaśne pomyje na ulice. Cesarz Fryderyk III nakazał jednak użyć go jako spoiwa do zaprawy murarskiej używanej przy budowie katedry św. Zamiast wylać ją na ulicę, wlano ją do fundamentów północnej wieży, która stoi do dziś.

Pod koniec XV wieku odnotowano, że wiele osób zmarło z powodu zapicia się na śmierć winem . Równolegle do tawern winnych w mieście, tawerny winne powstały poza Wiedniem, na przedmieściach poza murami miasta, znanych jako Lucken. Dwa tureckie oblężenia w latach 1529 i 1683 spowodowały niepowodzenie w uprawie winorośli, ale później odzyskała ona siły i z biegiem czasu generowała liczne podatki. Wiedeńskie podatki od wina były uważane za najwyższe w tamtych czasach. Wiedeńczycy woleli wyjeżdżać z miasta, ponieważ ceny i podatki (podatek konsumpcyjny) za wino były tam niższe. Linienwall (dzisiejsza Gürtel, ważna arteria komunikacyjna wzdłuż Ringu) stanowiła wówczas granicę. Nakładany podatek od napojów nazywał się Ungeld.

Gdzie wino było sprzedawane wszędzie

Począwszy od XVIII wieku, wiele winnic zniknęło wraz z rozkwitem gospodarki i stałym wzrostem liczby ludności. W tym samym czasie wzrosła również konsumpcja wina. Dekret okólny Józefa II z 1784 r. stanowi podstawę sprzedaży wina w winiarniach, która obowiązuje do dziś. Każdy mógł sprzedawać lub serwować żywność, wino i owoce, które sam wyprodukował o każdej porze roku, kiedykolwiek i za jakąkolwiek cenę chciał.

W Wiedniu były Około 1300 zajazdów i winiarni w XIX wieku. Wiele tawern i piwnic z winem miało złą reputację, w przeciwieństwie do piwnic z winem w klasztorach. Jakość serwowanych tam win była dobra. Tawerny i piwnice z winem podlegały surowym przepisom narzuconym przez magistrat. Tylko wino jednego koloru (czerwone lub białe) mogło być serwowane od 9 rano do 9 wieczorem (do 10 rano w lecie), chleb, ser i rzodkiewki były podawane z jedzeniem; separees, gry i zakwaterowanie były zabronione. Ustalono również maksymalną cenę wina.

Grinzing - wioska winiarska z długą tradycją

Słowo „Heuriger” odnosi się zarówno do restauracji, jak i wina z bieżącego rocznika, które tradycyjnie można było tak nazywać do 11 listopada (Martini) . Te rustykalne tawerny (Heurigen) można rozpoznać po podświetlanym napisie „Föhrenbuschen” i słowie „Ausg’steckt”. Tutaj poznasz wiedeńską przytulność z dobrym winem, tradycyjnym jedzeniem i typową muzyką.

Grinzing prezentuje się jako miasto o długiej tradycji uprawy winorośli i oferuje duży wybór winiarni. Nawiasem mówiąc, Wiedeń jest jedynym miastem na świecie , które ma znaczny przemysł winiarski w swoich granicach. W Wiedniu znajduje się 700 hektarów winnic, w których uprawia się głównie białe wino (80%). Najmniejsza winnica w Wiedniu znajduje się w centrum na Schwarzenbergplatz przed Instytutem Cervantesa w Palais Wiener Welten. Popularne są odmiany win „Grüner Veltliner ” i „Wiener Gemischter Satz”.

Time Travel Tip: Na Kahlenberg można szybko dostać się transportem publicznym (Wiener Linien). Wystarczy wsiąść w linię metra U4 do stacji końcowej Heiligenstadt, a następnie przesiąść się w linię 38A i dojechać do stacji końcowej Kahlenberg. W drodze na dół wysiądź w Grinzing obok kościoła, gdzie znajdziesz jedną winiarnię za drugą. Co powiesz na organiczną winiarnię? Zum Berger to dobry wybór! Ekologiczna uprawa winorośli i winiarnia „Zum Berger” | Wino wiedeńskie

Więcej informacji: Kahlenberg - Wikipedia, www.wienerwein.at/grinzing

Źródło obrazu: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Wien_Heurigen-Lokal_2014_1.jpg?uselang=de