Uwodzenie mężczyzn było jej zawodem. Stephanie Dorninger była bardzo ładną dziwką, która znała się na swoim fachu. Była uważana za najładniejszego szpiega w czasach cesarza Franciszka I. Prawdziwe usposobienie ludzi zawsze ujawnia się w ich najbardziej intymnych chwilach. Decydenci w tajnej policji cesarza również o tym wiedzieli i rekrutowali coraz więcej kurtyzan. Dla kobiet zajmujących się handlem horyzontalnym „powołanie do służby cywilnej” było lukratywnym dodatkiem, ponieważ celem było wytropienie krytyków i wrogów cesarza, zwłaszcza wśród męskiej populacji.
Zmysłowość z misją polityczną
„Agenci” cesarza zostali przydzieleni do lokali takich jak „Mehllucken”, miejsca tańca i rozrywki. Pewnego wieczoru postawny mężczyzna, bankier, podrywał piękną wiedeńską kobietę. Przemyślała to, potrzebowała sukcesu ze swoim przełożonym, szefem cesarskiej policji. Spędziła cały wieczór, opowiadając mężczyźnie, jak zły jest cesarz. On papugował wszystko. Krzyczał „Rewolucja„ w środku pubu, „Niech żyje Napoleon Bonaparte!„. Policjanci w cywilu, przebrani za gości, zauważyli to zachowanie i powiedzieli Stephanie:„Zabierz go na mury miasta w powozie i odegraj dla niego miłosną przygodę„. Stephanie Dorninger nie musiała wiele więcej robić z upojonym alkoholem mężczyzną. Urzędnicy państwowi zabrali biedaka do aresztu.
Piękny szpieg pojawił się na przyjęciu przed Jego Wysokością Cesarzem Franciszkiem I.„Mam dla ciebie specjalne zadanie. Ma pójść do teatru z malarzem Antonem Möllhammerem !„. Regularnie obrażał rodzinę cesarską. Jednak Stephanie zakochała się w malarzu. Wiedeńska socjeta spotykała się w Rosenberg’sche Sälen na dzisiejszej Piaristengasse. Młody mężczyzna zatrzymał się przed nią, był to Anton Möllhammer…„Steffi, czy to ty?„. Kobieta patrzyła na swojego rozmówcę bez słowa przez kilka sekund. ” Nie, nie jestem Steffi, jestem jej siostrą bliźniaczką. Steffi stała się przyzwoitą dziewczyną i poszła do klasztoru, ponieważ nie mogła cię poślubić ” okłamała go. Möllhammer nie mógł uwierzyć w to, co słyszy i wycofał się.
Time Travel Wskazówka: Niskie wejścia do domów przy Naglergasse, często poniżej poziomu ulicy, świadczą o tym, że do początku XX wieku znajdowały się tu piwnice z winami. Do lat 60-tych XX wieku spotykały się tu również damy nocy.
Dowiedz się więcej o zmysłowości w naszym wpisie na blogu: Erotyczny Wiedeń
Redaktor: Michael Ellenbogen
Źródła: Czeike, Felix: Der Graben, (Wiener Geschichtsbücher, Band 10), 137 stron, Wiedeń, Zsolnay 1972, ISBN:978-3552024014; Welfenburg, Hubert: Die frivolsten Geschichten aus dem alten Wien, 305 stron, Wiedeń, Elektra, 1980, ISBN:978-3272070162;Czeike, Felix: Unbekanntes Wien 1870-1920, 22 strony, 44 arkusze ilustracji, Lucerna, 1998, ISBN:978-3765812170)
