Menu
Dowiedz się więcej o Wiedniu w latach 1945-1955, kiedy to miasto zostało zajęte przez cztery alianckie zwycięskie mocarstwa i podzielone na cztery strefy. Która zwycięska władza zajęła którą dzielnicę Wiednia? Co miało miejsce w centrum Wiednia? Kim była ta czwórka w jeepie?
Przeżyjcie ważny moment podpisania traktatu państwowego 15 maja 1955 roku. Na Timetravel można zobaczyć balkon Pałacu Belwederskiego, gdzie podpisany traktat państwowy został pokazany wiwatującemu tłumowi. Świętuj z nami ten historyczny moment i usłysz słynne słowa ówczesnego ministra spraw zagranicznych Leopolda Figla: „Austria jest wolna!”.
Wiedeń po II wojnie światowej nie wyglądał inaczej niż wiele innych miast w Europie, czyli zbombardowany i zagłodzony. Początkowo obecni byli tylko żołnierze radzieccy po wyzwoleniu Wiednia, alianci zachodni (USA, Francja i Wielka Brytania) dopiero we wrześniu 1945 r.
Po II wojnie światowej Austria była okupowana przez cztery zwycięskie mocarstwa alianckie w latach 1945-1955. Były to wojska radzieckie, amerykańskie, brytyjskie i francuskie, które podzieliły Austrię na cztery strefy. Wiedeń podzielony był również na cztery sektory, a także na wspólną strefę międzysojuszniczą – 1. dystrykt.
Na początku okupacja charakteryzowała się kontrolą wojskową. Patrol międzynarodowy składał się z jednego żandarma z każdego państwa okupacyjnego i rozpoczął swoją pracę w sierpniu 1945 roku. Początkowo było to trzech żołnierzy ze Związku Radzieckiego, USA i Wielkiej Brytanii. Francuz dołączył dopiero we wrześniu 1945 roku.
„Czwórka w jeepie” kontrolowała zarówno pierwszą dzielnicę, jak i resztę Wiednia. Za kierownicą zawsze siedział Amerykanin (w końcu to był amerykański jeep), obok niego siedział Brytyjczyk, za kierowcą Francuz, a obok niego Sowiet. W niektórych przypadkach zmieniono stanowisko z wyjątkiem kierowcy.
W latach 50. ubiegłego wieku czwórka w jeepie była również tematem szwajcarskiego filmu.
Austriacki Traktat Państwowy został podpisany w Sali Marmurowej Pałacu Belwederskiego 15 maja 1955 roku po 10 latach okupacji (1945-55). Dotyczyła ona przywrócenia wolnej, niepodległej i demokratycznej Austrii. Neutralność była ważnym kryterium negocjacyjnym. Leopold Figl i Juliusz Raab byli zaangażowanymi politykami. Leopold Figl, ówczesny minister spraw zagranicznych, był jednym z sygnatariuszy traktatu państwowego, wraz z odpowiednimi ministrami spraw zagranicznych i wysokimi komisarzami czterech mocarstw okupacyjnych. Figl znany jest ze swoich słynnych słów: „Austria jest wolna”.
Podpisali ją ministrowie spraw zagranicznych i wysocy komisarze zwycięskich mocarstw: Mołotow i Iljiczow dla Związku Radzieckiego, Macmillan i Wallinger dla Wielkiej Brytanii, Dulles i Thompson dla USA oraz Pinay i Lalouette dla Francji. Leopold Figl podpisał się zielonym atramentem jako ówczesny minister spraw zagranicznych.
Ciekawe, że oryginał traktatu państwowego przechowywany jest w Moskwie , a nie w Wiedniu. Dokument liczy prawie 300 stron z tłumaczeniami w języku rosyjskim, angielskim, francuskim i niemieckim. Znajduje się on w archiwum rosyjskiego MSZ w Moskwie. W poszczególnych przypadkach dokument przyjeżdża do Austrii na wystawy
Po podpisaniu traktatu państwowego 15 maja 1955 roku rozpoczął się uzgodniony okres 90 dni, w którym wojska okupacyjne musiały opuścić Austrię. Ostatnim dniem był 25 października 1955 roku, a legenda o ostatnim żołnierzu okupacji rosyjskiej, który tego dnia opuścił Austrię, trwa do dziś. Znacznie bardziej prawdziwe jest stwierdzenie, że ten ostatni opuścił kraj już we wrześniu.
Austriackie święto bankowe obchodzone jest 26 października od 1965 roku. Tego dnia w 1955 roku weszła w życie neutralność Austrii. Od 1967 roku jest jednym z pozostałych dni świątecznych i jest wolny od pracy.
Dzień ten jest tradycyjnie upamiętniany Bundesheerleistungsschau na wiedeńskim Heldenplatz. Wiele instytucji publicznych, a także budynków rządowych, otwiera swoje drzwi na dzień otwarty.
Po nagłej śmierci ojca na szkarlatynę w 1849 roku w wieku zaledwie 45 lat, syn mógł przejąć orkiestrę ojca. Dopiero w 1852 roku powierzono Johann Strauss Sohn wykonywanie muzyki na dworze cesarskim. Później nastąpił tytuł k.k.Hofballmusik-Direktor.
Operetka „Fledermaus” i „Baron cygański” stworzyły dalszy szum. Został obsypany zaproszeniami i zaszczytami jako Król Walca. W ciągu dnia komponował niezliczone walce i operetki, a wieczorem grał do późnej nocy. Światową sławę przyniósł mu Walc Dunajski, który jest uważany za tajny hymn Austrii.
Ogromna ilość pracy Straussa odbiła się na jego zdrowiu: załamania fizyczne wymusiły serię pobytów w sanatoriach w latach 1853-55. Inspirował się w Badgastein, a następnie spędził kilka sezonów jako gość w Pawłosiowie pod Petersburgiem, gdzie udało mu się również pozyskać rodzinę rosyjskiego cara. To właśnie występy w Pawłowsku pozwoliły synowi Straussa wyjść wreszcie z cienia ojca w Wiedniu.
W 1862 roku ożenił się z Henriette, zwaną Jetty, starszą o siedem lat byłą śpiewaczką, która została też jego menedżerem. Po jej śmierci w 1878 roku ożenił się z młodszą o 25 lat aktorką i śpiewaczką Ernestine Dittrich, zwaną Lili. Wkrótce jednak rozwiedli się z powodu innego mężczyzny. Pocieszał się Adele Strauss, 31 lat młodszą od siebie. Aby móc ją poślubić, przeszedł z katolicyzmu na protestantyzm, a nawet opuścił państwo austriackie i został obywatelem Saxe-Coburg i Gotha.
W 1862 roku ożenił się z Henriette, zwaną Jetty, starszą o siedem lat byłą śpiewaczką, która została też jego menedżerem. Po jej śmierci w 1878 roku ożenił się z młodszą o 25 lat aktorką i śpiewaczką Ernestine Dittrich, zwaną Lili. Wkrótce jednak rozwiedli się z powodu innego mężczyzny. Pocieszał się Adele Strauss, 31 lat młodszą od siebie. Aby móc ją poślubić, przeszedł z katolicyzmu na protestantyzm, a nawet opuścił państwo austriackie i został obywatelem Saxe-Coburg i Gotha.
W 1872 roku wyruszył w swoje najdłuższe tournée koncertowe, które zaprowadziło go za Atlantyk na „World Peace Festival” w Bostonie i dalej do Nowego Jorku . Szybko jednak doznał tęsknoty za domem i cieszył się, że znów będzie mógł dawać gościnne występy w Wiedniu.
Zmarł na zapalenie płuc 3 czerwca 1899 roku w wieku 74 lat. Był trzykrotnie żonaty, nie pozostawił dzieci.
Jego pomnik w Stadtparku jest jednym z najczęściej fotografowanych w Wiedniu, a na Cmentarzu Centralnym możemy odwiedzić jego grób honorowy. Ponadto można zwiedzić jego dawny dom przy Praterstraße, gdzie skomponował słynny Walc Dunajski. Ponadto w 9 dzielnicy znajduje się ciekawe muzeum o dynastii Straussów.
Godziny otwarcia
Codziennie od 10:00 – 20:00
Wycieczka rozpoczyna się co 20 minut
(’00, ’20, ’40)
Prosimy o 15 minut przed
Początek wycieczki do przyjazdu
Czas trwania: ok. 50 minut
Ostatnie wejście: o 19:00
Dojazd i parking
Habsburgergasse 10A
1010 Wiedeń
W pobliżu rowu
Opcje płatności
Spółka partnerska
Lower Austria CARD i Vienna Card
© Copyrights 2021 Time Travel Vienna. Webdesign Vienna by ithelps | Imprint | Polityka prywatności
Information on data protection
We use technologies such as cookies, LocalStorage, etc. to customize your browsing experience, to personalize content and ads, to provide social media features, and to analyze traffic to our website. We also share information about how our site is used with our social media, advertising and analytics partners. Our partners may combine this information with other data that you have provided to them or that you have collected as part of using the Services (incl. US providers). You can find more information about the use of your data in our data protection declaration.
data protection
This website uses cookies so that we can offer you the best possible user experience. You can find more information about the use of your data in our data protection declaration.
Strictly Necessary Cookies
Strictly Necessary Cookie should be enabled at all times so that we can save your preferences for cookie settings.
Marketing & Statistics
This website uses Google Analytics to collect anonymous information such as the number of visitors to the site and the most popular pages. Leave this cookie enabled helps us to improve our website.
Google Tag Manager
This is a tag management system. Using the Google Tag Manager, tags can be integrated centrally via a user interface. Tags are small pieces of code that represent activitiescan track. Script codes from other tools are integrated via the Google Tag Manager. The Tag Manager makes it possible to control when a specific tag is triggered.