W polu szczytowym nad głównym wejściem do budynku parlamentu wiedeńczycy widzieli w centrum swojego cesarza „w koszuli nocnej”. To zarysowało jego wizerunek. 38-tonowa płaskorzeźba wykonana z marmuru z Lasy przedstawiała cesarza Franciszka Józefa I jako rzymskiego cesarza, ubranego w togę, nadającego ziemiom koronnym swoją konstytucję.
Ziemie koronne jako alegoryczne postacie kobiece są rozpoznawalne z poszczególnych herbów. Przedstawienie monarchy jako cesarza rzymskiego wskazuje na autoprezentację cesarza jako absolutystycznego władcy kierującego losami monarchii austro-węgierskiej.
Nawet jeśli gest Franciszka Józefa ma być wyrazem zaproszenia ziem koronnych do rządzenia razem z nim, to nie pozostawia wątpliwości, że nadanie konstytucji jest postrzegane jako jednostronny akt łaski cesarza, który zachowuje w swoich rękach centralne prawa mimo wybranego teraz parlamentu.
Cesarz Franciszek Józef I aż do śmierci odrzucał ideę parlamentaryzmu z najgłębszego przekonania . Cesarz Franciszek Józef I z wielką pewnością siebie i wiarą w nadane przez Boga zadanie swojego domu przez ponad 600 lat zobowiązał się do wprowadzenia systemu absolutystyczno-centralistycznego . Odstępował od tego tylko pod wpływem ekstremalnej presji.
W wieku 18 lat wydał„narzuconą konstytucję marcową” bez udziału parlamentu z Ołomuńca, gdzie dom rządzący schronił się przed rewolucją 1848 roku. Jednocześnie kazał rozstrzelać na Węgrzech całą elitę krytyczną kraju. Formalnie cofnął już koncesje patentem noworocznym z 1851 roku.
Wyzwolenie chłopów, jednolity system celny, ujednolicone obywatelstwo, rozdział sądownictwa od administracji, sądy przysięgłych i autonomia gmin pozostały jako dziedzictwo rewolucji. „Patent lutowy” z 1861 roku jest uważany za akt urodzenia austriackiego parlamentaryzmu . W konstytucji lutowej ustawodawstwo było podzielone między cesarza i dwie izby Rady Cesarskiej.
Izbę Reprezentantów Rady Cesarskiej mieli tworzyć deputowani delegowani przez sejmy prowincjonalne. Rada Cesarska, licząca 100 członków, pełniła funkcję doradczą w sprawach polityki finansowej i gospodarczej. Układ ten został jednak odrzucony przez Węgry i częściowo przez Galicję jako wciąż zbyt centralistyczny. Węgierscy politycy bojkotowali je gdzie tylko się dało. Manifest ten został też częściowo odwołany ponownie w 1865 roku przez patent zawieszający.
Dopiero z powodu przegranej wojny prusko-austriackiej w 1866 r. i wysokich długów wojennych cesarz Franciszek Józef I podpisał w 1867 r. pięć podstawowych ustaw państwowych, które nazywane są również zbiorczo„konstytucją grudniową” .
Ten ogólny katalog praw podstawowych obowiązuje w Austrii do dziś i określa podstawowe wolności, takie jak równość wobec prawa, wolność wiary i sumienia, ale także wolność nauki i nauczania. Węgrzy narzucili podwójną monarchię Austro-Węgier.
Na powszechne prawo wyborcze – tylko dla mężczyzn – zgodził się dopiero po kilku dużych demonstracjach na Obwodnicy w 1905 r., tymczasem w Rosji wybuchła nad tym rewolucja.
wstrząsnął carskim imperium. Obrady w Izbie Deputowanych, naznaczone walkami i konfliktami narodowymi, nie okazały się nastawione na rozwiązania.
W 1907 roku Wiedeń miał największy parlament w całej Europie – 526 posłów i dobre 30 partii . Posłowie mogli mówić w języku niemieckim, czeskim, polskim, ukraińskim, chorwackim, serbskim, słoweńskim, włoskim, rumuńskim i rosyjskim. Nie było żadnych tłumaczy. Sesje były blokowane przez wiele godzin.
Choć darmowy spektakl babiloński był atrakcją dla turystów i wiedeńczyków, którzy w zimnej porze roku mogli ogrzać się w ogrzewanej galerii dla zwiedzających, to jednak zaszkodził nie tylko młodemu parlamentaryzmowi, ale i spójności monarchii.
Franciszek Józef I nigdy nie uczestniczył w obradach Izby , a do budynku wszedł tylko dwa razy: w 1879 roku na uroczystość Gleichen i w 1884 roku po zakończeniu budowy. Nie mógł wyraźniej pokazać swojej niechęci do rozwoju konstytucyjnego. „Jestem ostatnim monarchą starej szkoły. Moim obowiązkiem jest chronić moje narody przed ich politykami!” mówił Franciszek Józef I do byłego prezydenta USA Theodore Roosevelta w 1910 roku.
Wskazówka dotycząca podróży w czasie: Posąg cesarza Franciszka Józefa I znajdziesz w Burggarten w pobliżu pomnika Mozarta. Więcej informacji o nim i jego życiu oczywiście w Muzeum Sisi i w Pałacu Schönbrunn.
