Art Nouveau - wiedeńska wersja nazywana jest secesją

Kiedy secesja przeżywała swój rozkwit w Europie? Gdzie są jej korzenie? Dlaczego tak się nazywa? Dlaczego w Wiedniu styl ten nazywany jest secesją? Który wiedeński budynek można opisać jako arcydzieło secesji?

Korzenie secesji tkwią w angielskim ruchu „Arts and Craft”, który był odpowiedzią na industrializację XIX wieku. W szczególności w Anglii industrializacja rozpoczęła się już w XVIII wieku. Celem było zachowanie tradycji sztuki i rzemiosła , a nie całkowite poddanie się masowej produkcji.

Pomysł polegał na tym, że sztuka i rzemiosło nie wykluczają się wzajemnie. Rzemiosło powinno być funkcjonalne , ale nie pozbawione pewnej estetyki . Ponadto, rzemiosło powinno również dają przyjemność. W jakich dziedzinach? Architektura, malarstwo, rzeźba, projektowanie mebli, biżuteria, szkło itd. Natura jako twórca form była oczywista.

Jak rozpoznać secesję?

• Dekoracja kwiatowa (kwiaty)
• Geometryczne kształty
• Płynne linie
• Symboliczne postacie (np. orzeł, sowa, lew)

Secesja przeżywała swój rozkwit od około 1890 do 1910 roku i w Niemczech znana jest jako Jugendstil, nazwana tak na cześć monachijskiego magazynu sztuki „Die Jugend”. W pozostałej części Europy styl ten nazywany jest „Art Nouveau” . W Austrii, a w szczególności w Wiedniu, jest on również znany jako styl secesyjny - po tym, jak artyści zerwali z tradycyjnym, wcześniej dominującym stylem historyzmu w 1897 roku . Kulminacją tego była budowa Wiedeńskiej Secesji, centrum wystawienniczego , którego pierwszym prezesem był Gustav Klimt .

Formy i style różniły się również w całej Europie. Podczas gdy kwieciste, zabawne formy dominowały w secesji (np. w architekturze paryskiej), formy geometryczne dominowały w Wiedniu , kanciasty styl secesyjny. Wiedeń Rozwinął swój własny język formalny w sztuce i architekturze, który jest dziś obecny w muzeach i na ulicach.

Secesja wiedeńska

Secesja wiedeńska odegrała istotną rolę w malarstwie, projektowaniu mebli i architekturze. Architektura. Przyjrzyjmy się najpierw Malarstwo, grafika, plakat, scenografia i ilustracja. Gustav Klimt, Egon Schiele, Oskar Kokoschka, Richard Gerstl, Franz Matsch, Carl Moll, Max Kurzweil, Alfred Roller byli najsłynniejszymi przedstawicielami secesji w Austrii. Dzieła malarzy można podziwiać w licznych wiedeńskich muzeach(Belweder, Muzeum Leopolda, Muzeum Wiedeńskie, Secesja, Willa Klimta).

Jeśli chodzi o projektowanie mebli , od razu przychodzi na myśl Muzeum Sztuki Użytkowej (MAK) . Tutaj można podziwiać najpiękniejsze dzieła Wiener Werkstätte . Założona w 1903 roku przez Josefa Hoffmanna, Kolomana Mosera i Fritza Wärndorfera , Wiener Werkstätte zbankrutowała w 1932 roku, ale do dziś można oglądać jej dzieła w MAK. Wiedeńską secesję można również podziwiać w Muzeum Leopolda i Cesarskiej Kolekcji Mebli .

Secesja w architekturze wiedeńskiej

Jeśli chodzi o architekturę , secesja jest najbardziej obecna w Wiedniu. Otto Wagner był pionierem w tej dziedzinie. Nikt inny nie zerwał z tradycją i nie scharakteryzował miasta tak bardzo jak on. Wiele z nich zostało zachowanych i jest dziś na liście zabytków. Gdyby cesarz Franciszek Józef nie był tak konserwatywny, mielibyśmy w Wiedniu jeszcze więcej secesyjnych budynków. Otto Wagner był w stanie zrealizować tylko połowę swoich planów.

Zacznijmy od Ringstrasse. Wiedeńska Pocztowa Kasa Oszczędności jest typowym przykładem nowego stylu secesyjnego. Budynek stoi naprzeciwko dawnego Ministerstwa Wojny, które nadal było zbudowane w „starym stylu historyzmu”. Różnice nie mogą być bardziej uderzające. W Stadtparku widzimy pawilony, które wyraźnie przypominają Otto Wagnera . Ogólnie rzecz biorąc, można założyć, że Otto Wagner był architektem stojącym za białymi, zielonymi i złotymi kolorami .

Na Karlsplatz widzimy więcej budynków autorstwa Otto Wagnera. Jego dwa pięknie zdobione pawilony . Jeden służy jako kawiarnia, drugi jest poświęcony Otto Wagnerowi i jest świadectwem jego pracy. Secesja (biały budynek ze złotymi liśćmi laurowymi) lśni w oddali i przyciąga zarówno fanów secesji , jak i Beethovena . Fryz Beethovena autorstwa Gustava Klimta znajduje się w piwnicy. Nawiasem mówiąc, architektem budynku był Joseph Maria Olbrich.

Wzdłuż Linke Wienzeile znajdują się dawne rezydencje Otto Wagnera, w których postawił on sobie pomnik . Dwie sąsiadujące ze sobą fasady domów ze złoconymi ornamentami i kolorowymi płytkami majolikowymi zachwycają swoim wyglądem. Na Wiener Graben znajduje się również przedłużenie dachu autorstwa Otto Wagnera.

Kościół w Steinhof - arcydzieło Otto Wagnera

Dawna kolej miejska i jej stacje (dziś U6, U4, S45) również pochodzą od Otto Wagnera . Jego arcydziełem jest z pewnością kościół w Steinhof . Znajduje się on na terenie szpitala psychiatrycznego Baumgartner Höhe . Szczegóły są fascynujące i można je oglądać podczas wycieczek z przewodnikiem. Chociaż kościół jest katolicki, nie należy do archidiecezji, ale do gminy Wiedeń.

Kościół od początku wzbudzał kontrowersje. Podczas otwarcia w październiku 1907 r. cesarz Franciszek Józef natychmiast przeprosił i zamiast niego wysłał swojego bratanka arcyksięcia Franciszka Ferdynanda. Według anegdoty miał on powiedzieć Otto Wagnerowi, że architektura terezjańska jest nadal najpiękniejsza. W odpowiedzi Wagner powiedział, że armaty były również zdobione w czasach Marii Teresy, ale dziś byłyby bardziej skuteczne. Po tym wydarzeniu Wagner podobno nie otrzymał już więcej zleceń od rodziny cesarskiej.

Zegar kotwiczny Franza Matscha jest ważnym dziełem sztuki secesyjnej na Hoher Markt. W celu zakupu szklanych dzieł sztuki zaleca się wizytę w J. & L. Lobmeyr (sztuka szklana) przy Kärntner Straße . W barze Loos przy Kärntner Durchgang można wypić koktajl w secesyjnej atmosferze, pod warunkiem, że znajdzie się miejsce siedzące. Bar ma wymiary zaledwie 4×6 metrów i jest zawsze zatłoczony.

Adolf Loos , ze swoim słynnym Domem Loosa na Michaelerplatz , jest również czasami zaliczany do secesji, chociaż jego prace można przypisać bardziej jego własnemu stylowi Loosa .

Koniec secesji w Austrii

Koniec secesji w Austrii można datować na koniec I wojny światowej. Rok 1918 był rokiem upadku monarchii, a także rokiem śmierci czterech ważnych artystów secesyjnych : Otto Wagner, Gustav Klimt, Koloman Moser i Egon Schiele zmarli w 1918 roku.

Time Travel Tip: W Wiedniu na każdym kroku można spotkać secesję. Warto mieć oczy szeroko otwarte i patrzeć w górę. Wizyta w secesyjnej toalecie na Graben jest czymś wyjątkowym. Znajduje się tuż za rogiem Time Travel i ożywia atmosferę przełomu wieków w cichym, małym miejscu.

Źródła zdjęć: https://de.m.wikipedia.org/wiki/Datei:Penzing_(Wien)_-_Kirche_am_Steinhof_(7).JPG